Hoe kan het dat juist die mensen niet bewegen voor wie het juist zo goed is? Die vraag hield maatschappelijk werkster Gerdine Vos zo bezig dat ze besloot actie te ondernemen. Twee jaar later runt zij Reboot: een franchise-onderneming die al op verschillende plekken in de regio Midden-Nederland laagdrempelige sportlessen geeft. Als winnaar van de Ideation Challenge is Vos vast voornemens om haar bedrijf toekomstbestendig te maken. We stelden haar een aantal prangende vragen.
Hoe heb je het idee ontwikkeld?
‘Om te achterhalen waarom mensen niet sporten, zette ik een online vragenlijst onder mijn netwerk uit. Dat leverde tal van reacties op, zowel van collega’s uit het sociale domein als van vrienden en familie. Zij gaven enerzijds aan dat het geld er niet voor over hadden om te sporten. Anderzijds belemmerden onzekerheid en geloofsovertuigingen hen. Islamitische vrouwen hebben er bijvoorbeeld moeite mee om te sporten met mannen om hen heen. Sommigen doen hun hoofddoek het liefst af als ze actief zijn, maar dat is in dat geval geen optie.’
‘Met die uitkomsten keek ik vervolgens wat er al op de markt is aan initiatieven voor personen uit een lagere sociaal-economische klasse of een allochtone achtergrond. De overheid biedt best veel mogelijkheden, maar als deelnemer beland je vaak in een apart groepje. Dat wordt niet als prettig ervaren, hoorde ik om mij heen. Niemand wil niet in een apart hokje worden gezet.’
‘Ik kwam tot twee conclusies. Er mist een laagdrempelig sportaanbod met een mix van mensen. En mensen willen wel als ze er minder voor hoeven te betalen. Zonder sportcoachingsachtergrond begon ik houtje-touwtje met lesgeven aan vriendinnen uit de buurt. Gewoon buiten, met simpele oefeningen zoals squads, lunges, planken en sit-ups. De reacties waren enthousiast. Deelnemers vonden het fijn dat de benadering positief was. Bij mij hoor je geen geschreeuw dat iets sneller of beter moet. Alles draait om sporten op je eigen tempo en met een lach.’
‘Als een lopend vuurtje ging door het dorp (Scherpenzeel, red.) dat ik deze buitenlessen gaf. Binnen no-time breidde de groep uit tot dertig vrouwen. Vanaf toen nam ik het steeds serieuzer. Ik volgde een opleiding tot sportcoach en werkte een concept uit. Ik splitste het soort lessen in tweeën. Een indoorles waarbij iedere vrouw welkom is en waar vrouwen met een migratieachtergrond in een niet-openbare ruimte en zonder mannen kunnen sporten. En een outdoorles voor mannen en vrouwen. Ik maakte er ook een franchise-onderneming van: anderen werken volgens een Reboot-handboek, maar bestieren in feite hun eigen bedrijfje.’
Wat maakt jouw concept anders dan andere sportlessen?
‘Reboot is ten opzichte van andere sportclubs goedkoop. Dat lukt mede omdat we nergens huur betalen. Een voetbalvereniging stelt haar velden bijvoorbeeld kosteloos ter beschikking, omdat ze het belangrijk vinden dat deze doelgroep sport. En degenen die de lessen geven, doen dit naast hun reguliere baan. Het is een bijverdienste, waarvoor ze niet de hoofdprijs vragen. Hierdoor houden we de prijzen voor de deelnemers laag. ’
‘Daarbij is er niet overal een focus op positiviteit. Bij Reboot is alles oké. De timer loopt dertig seconden en dan zie je wel hoe vaak je een oefening, of een eenvoudigere variant daarvan, uitvoert. Van competitie is geen enkele sprake.’
Waarom heb je de Ideation Challenge gewonnen?
‘Enerzijds is er een duidelijke behoefte van de doelgroep aan deze manier van sporten. Anderzijds is de insteek lokaal. Iedere franchisenemer vindt deelnemers via bijvoorbeeld huis-aan-huisbladen, buurtapps en taalcafés. Daardoor spreken we mensen uit de nabije omgeving die zich onzeker voelen over starten met sporten direct aan. Met succes: de groepen die nu draaien, bestaan stuk voor stuk uit mensen van verschillende achtergronden die allemaal hun eigen reden hebben om nu wél hun sportkleren aantrekken en in actie komen.’
‘Bovendien blijkt dat het concept ook op langere termijn aanslaat. Ieder jaar zet ik een ervaringsonderzoek uit bij de deelnemers. Ik krijg terug dat ze vóór Reboot vaak jaren niet hebben gesport,maar het plezier hebben teruggevonden. Ze hoeven geen fitgirl of -boy te zijn, maar komen en blijven wel in beweging.’
Wat is nodig om het idee verder te laten groeien?
‘Het vinden van franchisenemers is het meest lastige. Tot nu toe gaat dat via via. Om het concept landelijk uit te rollen, zijn er samenwerkingen nodig met gemeenten, welzijnswerkers, mantelzorgclubs, etcetera. Het is een uitdaging om geloofwaardig binnen te komen, omdat je als franchisenemer wel winst maakt, al is die relatief weinig.’
‘Daarbij vind ik het belangrijk om het bedrijf financieel gezond te houden. We zijn nu niet afhankelijk van subsidies en dat wil ik graag zo houden. Met Sportinnovator ga ik om de tafel zitten om te kijken hoe ik Reboot administratief en qua knowhow zo toekomstigbestendig mogelijk kan neerzetten. Niet alleen voor mijzelf, maar zeker ook voor de franchisenemers.’
‘Mijn droom is dat er op meerdere plekken in Nederland lokaal betrokken inwoners opstaan om mensen aan het sporten te krijgen. Sporten hoeft niet stom, moeilijk of duur te zijn, is het motto van Reboot. Die ervaring gun ik iedereen. Met het winnen van de challenge is die droom weer een stukje dichterbij gekomen.’
Meer informatie
Kijk hier voor meer informatie over Reboot Sportcoaching.
